به استناد گفته های بزرگان، در ایام قدیم رفت و آمد های خانوادگی یک ارزش محسوب شده و اگر کسی این ارزش را انجام نمیدهد بر چسب ناهنجار یا "از گله به در" نسبت می دادند. ولی الآن همه چی بر عکس شده، اگر کسی زیادی رفت و آمد کند به او بر چسب "سيريش" یا بر چسب های دیگر به او می چسبانند. شعری رو دیدم با اندکی تصرف مضمون شعر را به بی وفایی خودمان ربط دادم. امیدوارم کسی از این شعر ناراحت نشود. اگر کسی ناراحت شد حتما تو نظرات بگه تا حذفش کنم

ای دریغا، هم تباران "ایل" کو؟

رفت و آمدهای با فامیل کو؟

کو شجاعت کو به هم پیوستگی؟

کو نشان غیرت و همبستگی؟

تا که می افتم به یاد ایل و مال

میزند بر راه عقلم این سؤال:

مردمان "راستابی" مرده اند؟

یا "راستابی ها" را از اینجا برده اند؟